Enzo Ferrari droomde ervan operazanger of coureur te worden, maar uiteindelijk werd hij de meest beroemde autoconstructeur aller tijden. In 1947 begon hij met de bouw van sportieve auto’s, die de eigenaren ‘tijdens kantooruren’ als dagelijks vervoer gebruikten en in de weekenden op het circuit konden inzetten. De 12 cilinder motoren behoorden in de beginjaren tot het vaste recept bij de bouw van een Ferrari. De klant kon vervolgens op bestelling een carrosserie op het rollend chassis laten bouwen.

Hoewel carrosseries als Vignale, Touring Superleggera en Boano hun creatieve talenten mogen botvieren op de diverse series, was het vooral Pininfarina die de meeste koetswerken leverde. In de eerste tien jaar van de geschiedenis van Ferrari leverde dat een hele reeks aan gepersonaliseerde topauto’s op.

De Ferrari 250 Europa werd voorzien van de legendarische krachtbron, die aan het brein van de Italiaanse motoren tovenaar ingenieur Aurelio Lampredi (16 juni 1917 - 1 juni 1989) is toevertrouwd. De 12 cilinder motor koppelt souplesse aan een hoog vermogen en een grote betrouwbaarheid, wat de krachtbron inzetbaar maakte voor langeafstandsraces. De beroemdste Ferrari voorzien van een Lampredi motor was de Testa Rossa. Van de 250 Europa werd een serie van 16 exemplaren gebouwd.

Chassis 0332EU is een typisch voorbeeld van een vroeg gestylde Ferrari uit een serie van slechts 16 stuks. Dit exemplaar uit 1953 met een Pininfarina body schitterde in 1954 op de Stockholm Motor Show. Typische stijlelementen zijn de ovale grille en de panoramisch gevormde achterruit. Na een zwaar leven in de VS en Zuid Amerika, waarbij 0332EU regelmatig werd ingezet bij lange afstandsraces, is de 250 Europa in Nederland terecht gekomen en naar de oorspronkelijke configuratie gerestaureerd.